Electron Paramagnetic Resonance (EPR), ook wel Electron Spin Resonance (ESR) genoemd, is een magnetische resonantietechniek die de resonantieovergangen tussen energietoestanden van ongepaarde elektronen in een aangelegd magnetisch veld detecteert.

Het EPR-systeem bestaat doorgaans uit een magneetsysteem, een microgolfsysteem en een elektronisch detectiesysteem. Het magneetsysteem wordt over het algemeen verdeeld in elektromagneten, permanente magneten en supergeleidende magneten volgens het principe dat het magnetische hoofdveld het magnetische veld genereert. Momenteel worden permanente magneten en elektromagneten algemeen gebruikt.

Permanente magneten kunnen het magnetisme permanent in stand houden, hun constructie- en onderhoudskosten zijn relatief laag en ze kunnen zo worden ontworpen dat ze open zijn en een grote diameter hebben, wat een zegen is voor patiënten met claustrofobie.

De door CSJ geproduceerde EPR-magneet met supergrote opening van 0,041T is een permanente magneet. Permanente magneten worden gebruikt om een ​​stabiel statisch magnetisch veld te genereren, de sweepspoel wordt bekrachtigd om een ​​magnetisch voorspanningsveld te genereren en de modulatiespoel wordt bekrachtigd om een ​​gemoduleerd magnetisch veld te genereren. Het werkt samen met andere componenten om een ​​elektronisch paramagnetisch resonantiesignaal te genereren, waardoor het testmonster wordt samengesteld. Analyse van, status, etc.