Electron Paramagnetic Resonance (EPR), ook wel Electron Spin Resonance (ESR) genoemd, is een magnetische resonantietechniek die de resonantie-overgangen tussen energietoestanden van ongepaarde elektronen in een aangelegd magnetisch veld detecteert.

Het EPR-systeem bestaat over het algemeen uit een magneetsysteem, een microgolfsysteem en een elektronisch detectiesysteem. Het magneetsysteem is over het algemeen onderverdeeld in elektromagneten, permanente magneten en supergeleidende magneten volgens het principe dat het magnetische hoofdveld het magnetische veld opwekt. Momenteel worden vaak permanente magneten en elektromagneten gebruikt.

Permanente magneten kunnen magnetisme permanent behouden, hun constructie- en onderhoudskosten zijn relatief laag en ze kunnen worden ontworpen om open en een grote diameter te hebben, wat een zegen is voor patiënten met claustrofobie.

De door CSJ geproduceerde EPR-magneet met supergrote opening van 0,041T is een permanente magneet. Permanente magneten worden gebruikt om een ​​stabiel statisch magnetisch veld op te wekken, de zwaaispoel wordt bekrachtigd om een ​​vooringesteld magnetisch veld te genereren en de modulatiespoel wordt bekrachtigd om een ​​gemoduleerd magnetisch veld te genereren. Het werkt samen met andere componenten om een ​​elektronisch paramagnetisch resonantiesignaal te genereren, waardoor het testmonster wordt samengesteld. Analyse van, status, etc.